Monitoring wizyjny będzie prawnie uregulowany

Celem założeń ustawy o monitoringu wizyjnym jest uregulowanie zasad monitoringu zarówno w otwartej, jak i zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego, jak również praw osób, które są obserwowane i których tożsamość jest identyfikowana w ten sposób.

Projekt rozróżnia obszary monitorowania na:

• otwartą przestrzeń publiczną, czyli przestrzeń powszechnie dostępną (np. ulice),
• zamkniętą przestrzeń przeznaczoną do użytku publicznego – to ograniczona obszarowo przestrzeń lub obiekt udostępniony do użytku publicznego na warunkach określonych przez właściciela lub zarządzającego (np. sklepy, budynki użyteczności publicznej, zakłady pracy),
• przestrzeń prywatną – przestrzeń lub obiekt wykorzystywany przez właściciela lub użytkownika wyłącznie w celach prywatnych.

Ustawa nie będzie obejmowała monitoringu prowadzonego wyłącznie w celach prywatnych, o ile nie obejmuje on otwartej przestrzeni publicznej lub zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego.

Każda osoba będzie miała prawo do informacji o objęciu jej monitoringiem wizyjnym oraz do ochrony swojego wizerunku przed rozpowszechnianiem.

Obostrzenia obejmą monitoring, który ma na celu identyfikację konkretnej osoby. Przetwarzanie obrazu pochodzącego z systemów monitoringu wizyjnego będzie można prowadzić ze względu na cele określone w ustawie o monitoringu.

Monitoring w otwartej przestrzeni publicznej będą mogły prowadzić jedynie podmioty publiczne lub podmioty niepubliczne działające na rzecz podmiotów publicznych oraz wyłącznie w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego bądź też w celu ochrony osób i mienia. Społeczność lokalna będzie mogła wyrazić swoje zdanie – w trybie konsultacji społecznych – w sprawie objęcia lub rozbudowy systemu monitoringu.

Ustawa wprowadzi obowiązek oznaczenia miejsca usytuowania kamer wchodzących w skład systemu monitoringu wizyjnego poprzez umieszczenie tablicy informacyjnej, zawierającej: piktogram, wskazanie danych administratora systemu monitoringu wizyjnego, wraz z danymi kontaktowymi.

Monitoring wizyjny w zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego będzie mógł być prowadzony przez:

• • podmioty publiczne lub podmioty niepubliczne realizujące zadania publiczne w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego lub ochrony osób i mienia;
  • podmioty nie realizujące zadań publicznych w celu ochrony osób i mienia.

Administratorzy systemów będą mieli obowiązek poinformowania o objęciu monitoringiem wizyjnym zamkniętej przestrzeni przeznaczonej do użytku publicznego poprzez umieszczenie stosownych oznaczeń przy wejściu w obręb danej przestrzeni (budynku). W tym wypadku wykorzystywane byłyby również tablice informacyjne zawierające: piktogram oraz wskazanie danych administratora systemu monitoringu wizyjnego.

Monitoring wizyjny nie będzie co do zasady mógł być połączony z możliwością przekazywania lub rejestracji dźwięku pozwalającego na słuchanie lub zapis prowadzonych rozmów, chyba, że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Ponadto, monitoringu wizyjnego nie będzie można prowadzić w miejscach, gdzie mogłoby to naruszać godność człowieka, chyba że dopuszczenie takie wynika z przepisów odrębnych. Zakazane będzie stosowanie atrap kamer w otwartej przestrzeni publicznej.

Projekt założeń przewiduje też sankcje karne m.in. za: nieoznakowanie miejsca usytuowania kamery, słuchanie zapisu rozmów z monitoringu bez upoważnienia, prowadzenie bez uprawnienia monitoringu, przechowywanie ponad wymagany ustawą czas nagrań z monitoringu, używanie monitoringu w miejscu, które narusza godność człowieka oraz udostępnienie obrazu z monitoringu osobom nieupoważnionym.

Z projektu omawianych założeń powstanie teraz projekt ustawy, który trafi pod obrady rządu.

Kancelaria Prawna Skarbiec