Naczelnym celem zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania jest zwiększenie wpływów do budżetu Państwa. Dlatego zgodnie z art. 119a §2 Ordynacji podatkowej, w sytuacji zastosowania klauzuli o unikaniu podwójnego opodatkowania, skutki podatkowe czynności określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki mógłby zaistnieć, gdyby dokonano czynności odpowiedniej.
Co dokładnie oznacza reklasyfikacja?
Dla zobrazowania powyższego można przykładowo wskazać, że jeżeli dwa polskie podmioty (lub nawet jeden) prowadzące ze sobą transakcje powołały do życia spółkę w kraju, w którym opodatkowanie jest korzystniejsze i zaczęły prowadzić te transakcje za jej pośrednictwem, aby obniżyć opodatkowanie, to w przypadku reklasyfikacji opodatkowania, spółka zagraniczna zostanie całkowicie pominięta, a skutki podatkowe zostaną ustalone w takich warunkach, jak gdyby transakcje te były przeprowadzone jedynie pomiędzy dwoma polskimi podmiotami.
Powyższe oznacza zatem, że w efekcie zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania czynności uznane za dokonane w sposób sztuczny, jedynie w celu obniżenia opodatkowania, będą po prostu pomijane przy ustalaniu skutków podatkowych.
