Podatek przy wypłacie komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku

Wspólnicy spółki cywilnej zdecydowali o przekształceniu jej w spółkę komandytową. W trakcie roku, w zależności od wypracowanego zysku, spółka komandytowa wypłaca wspólnikom na jego poczet zaliczki. Wspólnicy wystąpili do organu podatkowego o potwierdzenie, że spółka, jako płatnik, nie będzie zobowiązana przy ich wypłacie do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jak uzasadnili wspólnicy powołując się na treść przepisów ustawy o PIT, zwłaszcza art. 30a ust. 6a, jak i orzecznictwo sądów, podatek dochodowy od osób fizycznych obciążający dywidendę wypłacaną komplementariuszowi spółki komandytowej pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Z brzmienia tego przepisu jasno wynika, że PIT od dywidendy komplementariusza uiszcza się z uwzględnieniem zapłaconego przez spółkę CIT – a ten znany jest dopiero po zakończeniu roku obrotowego, z chwilą podjęcia uchwały o podziale zysku i złożeniu deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), czyli zeznania CIT-8.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej poinformował wspólników, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, za podlegające opodatkowaniu przychodu z kapitałów pieniężnych uznaje się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.

A ponieważ w momencie faktycznej wypłaty zaliczek nie będzie znana kwota CIT należnego od dochodu spółki, zatem nie będzie podstaw do pomniejszenia tych zaliczek. Spółka zobowiązana więc będzie do poboru PIT według 19% stawki opodatkowania, bez dokonywania pomniejszeń.

Wspólnicy wnieśli skargę. WSA we Wrocławiu zgodził się z Dyrektorem KIS, że wypłata zaliczki komplementariuszowi powoduje powstanie po jego stronie przychodu i to już w momencie faktycznej jej wypłaty, a to rodzi obowiązek podatkowy. Jednak samo powstanie tego obowiązku nie jest równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku, bo ten zrodzi się dopiero po przekształceniu obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe.

A żeby do tego doszło, musi być znana wysokość zobowiązania. Zgodnie bowiem z art. 5 Ordynacji podatkowej, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Przenosząc to na grunt przywołanej sprawy, jeśli spółka komandytowa ma obowiązek pobrania podatku, by to zrobić powinna posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia. Podatek ten wylicza się z uwzględnieniem pomniejszenia o proporcjonalną część podatku dochodowego od osób prawnych zapłaconego przez spółkę.

Sąd zgodził się zatem ze wspólnikami, że wysokość CIT zapłaconego przez spółkę będzie znana dopiero z chwilą złożenia zeznania CIT-8, i dopiero znając tę wartość można odpowiednio pomniejszyć i obliczyć PIT należny od zysku wypłaconego komplementariuszowi. Jak zawarł w uzasadnieniu swojego wyroku sąd, takie rozumienie przepisów odpowiada zakazowi podwójnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowej.

Fiskus objął spółkę komandytową opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych niedawno, bo dopiero od 1 stycznia 2021 r. Wcześniej sp.k. była transparentna na gruncie podatków dochodowych. Nie była zatem podatnikiem CIT, a opodatkowaniu PIT, tak jak w spółce jawnej, podlegali bezpośrednio jej wspólnicy.

Objęcie ciężarem podatkowym przedsiębiorstwa na poziomie spółki nie dało jednak legitymacji organom podatkowym do podwójnego opodatkowywania prowadzących działalność w tej formie przedsiębiorców. A do takiej sytuacji by doszło, gdyby utrzymała się zaprezentowana przez Dyrektora KIS interpretacja dopuszczająca pobór podatku od zaliczek zysku wypłacanych wspólnikom bez możliwości obnażenia jego wysokości o podatek zapłacony wcześniej przez spółkę z tytułu tego samego zysku.

Autor: Robert Nogacki, partner zarządzający, Kancelaria Prawna Skarbiec