Niewpłacenie pobranego podatku – art. 77 KKS

 

§ 1. Płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rzecz właściwego organu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

§ 2. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

§ 3. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

§ 4. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego, jeżeli przed wszczęciem postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe określone w § 1 lub 2 wpłacono w całości pobrany podatek na rzecz właściwego organu.

§ 5. Sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe określone w § 3 wpłacono w całości pobrany podatek na rzecz właściwego organu.

 

Sprawcą czynu określonego w art. 77 § 1 KKS może być płatnik lub inkasent. Zgodnie z przyjętymi w Ordynacji podatkowej definicjami:

  • płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu”.
  • Natomiast „inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu”.

 

Niewpłacenie pobranego podatku

 

Art. 77 § 1 KKS penalizuje zarówno zaniechanie wpłacenia w ogóle, jak i wpłacenie po terminie przez płatnika lub inkasenta kwoty pobranego podatku. Co więcej, penalizowane jest również niewpłacenie tej kwoty w części. Przestępstwo to może zostać popełnione umyślnie w obu postaciach zamiaru (bezpośredni albo ewentualny).

Przy czym bez znaczenia dla samej odpowiedzialności pozostaje to, czy płatnik lub inkasent posiadają odpowiednie środki pieniężne na wpłacenie należnej kwoty. Co istotne, czyn, o którym mowa w art. 77 § 1 KKS może stanowić wykroczenie i ma to miejsce w przypadku, gdy kwota niewpłaconego podatku nie przekracza progu ustawowego, tj. pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia.