Organ nie może odmówić przedsiębiorcy prawa do 0% stawki VAT tylko z powodu braku urzędowego potwierdzenia wywozu

Organ nie może odmówić przedsiębiorcy prawa do 0% stawki VAT tylko z powodu braku urzędowego potwierdzenia wywozu

2023-10-19

 

Fiskus odmawia eksporterom prawa do skorzystania z 0% stawki VAT jeśli ci nie przedstawią któregoś ze wskazanych w ustawie urzędowych dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza granice UE. W wyroku z 10 października WSA w Gdańsku orzekł, że ustawa o VAT wymienia katalog otwarty tych dokumentów, stąd może nim być każdy inny, byleby tylko wynikało z niego, że towar faktycznie opuścił granice UE.

Jedna ze spółek chciała udokumentować eksport fakturą oraz jednym z dokumentów: potwierdzeniem odbioru towaru przez kontrahenta (lub magazyn), oświadczeniem przewoźnika, że towar opuścił granice UE, deklaracją odbiorcy dokonaniu wywozu, albo dokumentem importowym wystawionym przez organy celne państwa destynacji, potwierdzającym wwóz towaru. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 31 maja 2023 r. (nr 0113-KDIPT1-2.4012.78.2023.2.KT) stwierdził, że wskazane przez spółkę dokumenty nie są dokumentami urzędowymi, wymienionymi w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dlatego nie mogą stanowić podstawy do zastosowania zerowej stawki opodatkowania.

Wyrokiem z 10 października 2023 r. sąd w Gdańsku uchylił interpretację Dyrektora KIS. Zgodnie z orzecznictwem TSUE, dla możliwości zastosowania 0% stawki VAT w eksporcie decydujące jest rzeczywiste dokonanie wywozu poza terytorium UE. Zgodnie ze słowami wydającego wyrok sędziego, cytowanymi przez Dziennik Gazeta Prawna w artykule z 16 października 2023 r. „Nie ma więc racji fiskus, twierdząc, że tylko dokumenty urzędowe właściwych organów celnych (polskich lub z innych państw UE) dają podstawy do zastosowania stawki VAT 0 proc. w eksporcie towarów. Mogą to być jakiekolwiek dokumenty, z których będzie wynikało, że faktycznie doszło do eksportu towarów” („Zerowy VAT przy eksporcie można udowodnić inaczej”).

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, sygn. akt I SA/Gd 637/23.