Finanse w firmie – Za księgowość odpowiada zarząd
Zlecenie księgowości pracownikowi lub biuru rachunkowemu nie zwalnia szefostwa firmy z odpowiedzialności.
Zgodnie z przepisem ustawy z dnia 29 września 1994 roku ustawa rachunkowości, kierownik jednostki (którym, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, jest członek zarządu, a jeżeli organ jest wieloosobowy – członkowie tego organu) ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą, w tym z tytułu nadzoru.
Odpowiedzialność kierownika jednostki powstaje więc także w przypadku, gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości zostaną powierzone innej osobie za jej zgodą.
Może to być samodzielna księgowa lub biuro rachunkowe, choć w tym przypadku mamy do czynienia z odpowiedzialnością z tytułu nadzoru.
Podkreślić należy, że akceptuje się w praktyce przejęcie obowiązków i odpowiedzialności w tym zakresie przez jednego z członków zarządu. Przyjęcie odpowiedzialności przez daną osobę powinno być stwierdzone w formie pisemnej. W przypadku, gdy kierownikiem jednostki jest organ wieloosobowy, a nie została wskazana osoba odpowiedzialna, odpowiedzialność ponoszą wszyscy członkowie.
Należy wskazać, że członek zarządu w związku z powierzonymi mu czynnościami w spółce może ponosić odpowiedzialność także z innych przepisów prawa niż wyżej powołane.
Przykładowo wymienić tu trzeba przepisy kodeksu pracy, gdzie w art. 281 k.p. mowa jest o odpowiedzialności osób, które w imieniu pracodawcy dokonują czynności z zakresu prawa pracy, za wykroczenia przeciwko prawom pracownika, w tym m.in. za zawarcie umowy cywilnoprawnej w warunkach, w których powinna być zawarta umowa o pracę albo niepotwierdzenia na piśmie zawartej z pracownikiem umowy o pracę, itp. Także kodeks karny, w art. 218 i następnych, wymienia przestępstwa, które pociągają do odpowiedzialności osoby, które w imieniu pracodawcy dokonują czynności z zakresu prawa pracy.
Wiele ustaw zawiera w swoich uregulowaniach odrębne zapisy o szczególnej odpowiedzialności osób zarządzających danym podmiotem.
Źródło: Portal Money.pl
Autor: Katarzyna Hartfelder, prawnik w Kancelarii Prawnej Skarbiec.Biz
Zgodnie z wprowadzonymi od 1 stycznia 2019 r. przepisami art. 119a par. 1 Ordynacji podatkowej, czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli osiągnięcie tej korzyści, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, było głównym lub jednym z głównych celów jej dokonania, a sposób działania był sztuczny. Dostępne rozwiązania prawne należy zatem każdorazowo dostosowywać do indywidualnych potrzeb biznesowych, tak aby nie narazić się na zarzut działania sztucznego, sprzecznego w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. Dokładne znaczenie tych wskazań normatywnych warto w każdym wypadku skonsultować z radcą prawnym, adwokatem bądź doradcą podatkowym.
