Rezydencja podatkowa jest to instytucja, która reguluje miejsce zaistnienia nieograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do podmiotów, które działają transgranicznie. Innymi słowy jest to instytucja, która decyduje, które państwo jest właściwe do opodatkowania globalnych dochodów.
Rezydencja podatkowa – definicja
Definicję rezydencji podatkowej można odnaleźć w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak również w polskich ustawach o podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 CIT Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
Z kolei w art. 3 PIT wskazano, że Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
