Pośrednictwo w zakupach a WHT
Podatnicy współpracujący z podmiotami zagranicznymi, zwłaszcza w ramach grup kapitałowych, nabywają różnego rodzaju usługi niematerialne. W takim przypadku powinno się zwrócić szczególną uwagę na przepisy dotyczące podatku u źródła oraz obowiązki z nich wynikające. Zanim jednak dojdzie do analizy konsekwencji podatkowych, należy prawidłowo zidentyfikować, czy dane świadczenia w ogóle podlegają tym regulacjom.
Przykładowo w przypadku różnego rodzaju usług pośrednictwa można spotkać odmienne interpretacje organów i orzeczenia sądów. Każdy przypadek wymaga odrębnej analizy, jednak zdarza się, że nawet w podobnych stanach faktycznych można spotkać różne interpretacje.
Pośrednictwo w zakupach
Podatnik w sprawie zakończonej interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 sierpnia 2019 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.186.2019.2.JF, chciał potwierdzić, czy usługi pośrednictwa w dokonywaniu zakupów towarów w ramach wybranej gamy produktów są objęte zakresem art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Usłudze pośrednictwa towarzyszą świadczenia akcesoryjne, niezbędne do świadczenia usługi głównej takiej jak usługi projektowania, logistyczne, wybór asortymentu itd. Celem wnioskodawcy było jednakże nabycie kompleksowej usługi pośredniczenia w dokonywaniu zakupów.
Dyrektor KIS stwierdził, że usługi nabywane przez spółkę obejmujące całość procesu zakupowego są zbliżone do zakresu znaczeniowego „usług doradczych”, posiadają również cechy „usług zarządzania i kontroli”, „usług reklamowych” oraz „badania rynku”, a zatem podlegają regulacjom dotyczącym podatku u źródła. W szczególności organ wskazał, że usługi te są podobne do usług:
- doradztwa, gdyż podstawą świadczenia usług jest jakiś zasób wiedzy opierający się na kompetencjach, fachowej wiedzy, doświadczeniu oraz umiejętnościach, a skutkiem świadczenia usług jest podzielenie się tą wiedzą ze świadczeniobiorcą, tak jak w zakresie wsparcia w realizacji strategii zakupowej czy zbierania danych na potrzeby tworzenia produktów;
- reklamowych polegających na negocjowaniu warunków handlowych, w tym cen towarów, rabatów, akcji promocyjnych, warunków dostaw;
- badania rynku z uwagi na gromadzenie informacji o zjawiskach i procesach na rynku;
- zarządzania i kontroli (np. kontrola jakości produktów).
Komentarz do interpretacji
Uzasadnienie stanowiska organu zajętego w tej interpretacji jest bardzo lakoniczne i mało precyzyjne. W szczególności można zauważyć, że organ podatkowy nie odnosi się do istoty świadczenia, lecz bada pojedyncze czynności, które są wykonywane w celu realizacji świadczenia. Analizując dowolną usługę w sposób, w jaki zrobił to organ, można dojść do wniosku, że każda usługa kupiona z zagranicy podlega pod regulacje podatku u źródła, a przecież nie taki był cel ustawodawcy. Przykładowo trudno sobie wyobrazić świadczenie usług, gdzie nie korzysta się z wiedzy i doświadczenia usługodawcy. Nie oznacza to jednak, że każda usługa jest doradztwem lub usługą o podobnym charakterze. Trudno jest także przypisać do usług reklamowych usługi związane z negocjacją cen. W zakresie zarządzania i kontroli organ zupełnie pomylił pojęcia i odniósł się do błędnej interpretacji tych usług. Dodatkowo organ podatkowy nie odwołał się do literalnej wykładni tego przepisu, gdzie usługi pośrednictwa nie są wymienione.
Reasumując stanowisko organu, wygląda na to, że w tym przypadku organ starał się niejako na siłę doprowadzić do objęcia tych usług regulacjami podatku u źródła.
Zdania organów odmienne
Dyrektor KIS nie zawsze w tak rygorystyczny sposób podchodził do usług pośrednictwa handlowego. Przykładowo w interpretacji z dnia 28 marca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.103.2019.1.KS) organ wskazał, że wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 updop świadczeń brak jest usług pośrednictwa handlowego. Usług pośrednictwa nie można również zaliczyć do świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Podobnie wypowiedział się organ m.in. w interpretacji z dnia 15 grudnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.265.2017.1.JC), z dnia 8 sierpnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.238.2018.1.AJ) czy z dnia 29 maja 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.40.2017.1.PW). Takie podejście jest zdecydowanie bardziej zrozumiałe, gdyż jest oparte o cel i istotę tych przepisów.
Podsumowanie
W pierwszej kolejności warto wskazać, że w celu uniknięcia niepotrzebnych komplikacji i nieporozumień na linii wnioskodawca-organ warto zainwestować w prawidłowe przygotowanie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Powyższa sytuacja pokazuje, że w zależności od argumentacji organ podatkowy może przyjąć inne stanowisko, pomimo że usługi właściwie się nie różnią.
Jeżeli wydana interpretacja jest niezgodna z ogólnie przyjętymi wykładniami organu wyrażonymi w innych interpretacjach lub z brzemieniem ustawy, należy ją zaskarżyć.
2019-10-22 Kancelaria Prawna Skarbiec
