Jeśli przedsiębiorstwo prowadzi działalność również na terytorium innego państwa to możliwe, że spełnione zostały warunki zaistnienia zakładu podatkowego w tym drugim państwie. Z kolei celem wprowadzenia instytucji zakładu podatkowego jest opodatkowanie dochodu, który można przypisać temu zakładowi w państwie powstania tego zakładu, a nie w państwie siedziby samej spółki.
Zakład podatkowy powstaje z mocy prawa na skutek ziszczenia się przewidzianych prawem okoliczności faktycznych, z którymi ustawa lub umowa międzynarodowa wiąże taki skutek. Jest to jednak jedynie swoista fikcja prawna mająca swój byt jedynie na gruncie podatku dochodowego.
W powyższym zakresie wskazujemy przykładowo na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2017 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.48.2017.1.KP, w której organ interpretacyjny stwierdził, że: „zakład nie jest odrębnym od spółki macierzystej podmiotem, stanowi jedynie wyodrębnioną organizacyjnie i majątkowo część tej spółki”.
Podobne podejście w powyższym zakresie można również odnaleźć chociażby w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 12 października 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 547/22, w którym sąd stwierdził, iż zakład podatkowy: „uważany jest – na podstawie fikcji prawnej – za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa”.
Definicję zakładu możemy znaleźć w różnych źródłach prawa, np. w umowach międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania. Definicja taka znajduje się również w art. 4a pkt 11 CIT, w którym wskazano, że gdy mowa jest o zagranicznym zakładzie – oznacza to:
stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje.
Jeśli przedsiębiorstwo prowadzi działalność również na terytorium innego państwa to możliwe, że spełnione zostały warunki zaistnienia zakładu podatkowego w tym drugim państwie. Z kolei celem wprowadzenia instytucji zakładu podatkowego jest opodatkowanie dochodu, który można przypisać temu zakładowi w państwie powstania tego zakładu, a nie w państwie siedziby samej spółki.
Zakład podatkowy powstaje z mocy prawa na skutek ziszczenia się przewidzianych prawem okoliczności faktycznych, z którymi ustawa lub umowa międzynarodowa wiąże taki skutek. Jest to jednak jedynie swoista fikcja prawna mająca swój byt jedynie na gruncie podatku dochodowego.
W powyższym zakresie wskazujemy przykładowo na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2017 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.48.2017.1.KP, w której organ interpretacyjny stwierdził, że: „zakład nie jest odrębnym od spółki macierzystej podmiotem, stanowi jedynie wyodrębnioną organizacyjnie i majątkowo część tej spółki”.
Podobne podejście w powyższym zakresie można również odnaleźć chociażby w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 12 października 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 547/22, w którym sąd stwierdził, iż zakład podatkowy: „uważany jest – na podstawie fikcji prawnej – za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa”.
Definicję zakładu możemy znaleźć w różnych źródłach prawa, np. w umowach międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania. Definicja taka znajduje się również w art. 4a pkt 11 CIT, w którym wskazano, że gdy mowa jest o zagranicznym zakładzie – oznacza to:
