Rezydencja podatkowa - objaśnienia MF
Emigracja podatkowa od lat jest jednym ze sposobów unikania nadmiernych obciążeń podatkowych nakładanych na osoby fizyczne w kraju ich rezydencji. Wiele krajów, również tych europejskich, oferuje swoim rezydentom podatkowym całkowitą wolność od podatku dochodowego albo bardzo atrakcyjne zasady obliczania należności podatkowych od osób fizycznych. Temat zmiany rezydencji podatkowej jest tym bardziej istotny w kontekście wprowadzania standardów opodatkowania dochodów osiąganych poza granicami kraju rezydencji za pośrednictwem tzw. zagranicznych spółek kontrolowanych (tzw. przepisy CFC), a także akcesoryjnych do nich systemów powszechnej wymiany informacji o osobach i ich majątku na terytorium Unii Europejskiej i krajów zrzeszonych w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (tzw. CRS – globalny standard wymiany informacji o rachunkach bankowych).
Emigracja podatkowa
Relokacja
Gdzie warto zamieszkać, aby nie płacić podatku dochodowego?
Współcześnie obowiązującą zasadę powszechności opodatkowania można zamknąć w krótkiej maksymie: „jeśli coś się rusza, opodatkuj to. Jeśli dalej się rusza, nałóż na to ograniczenia administracyjne. Jeśli już się nie rusza – zacznij to subsydiować". Wysokie, wielopoziomowe obciążenia podatkowe do tego stopnia zrosły się ze współczesną koncepcją państwowości, że trudno sobie wyobrazić, jak kiedyś mogły istnieć państwa, które nie pobierały podatku dochodowego. Warto jednak pamiętać, że współczesny podatek dochodowy jest relatywnie młodą koncepcją, wprowadzoną w życie po raz pierwszy w 1798 r. i wciąż istnieje na świecie szereg miejsc, gdzie podatek dochodowy nie jest pobierany w odniesieniu do wszystkich bądź niektórych grup podmiotów.
Cypr
Rezydencja podatkowa Cypru
Dla osób, które cenią sobie poufność danych finansowych i nie chciałyby uczestniczyć w nowym standardzie inwigilacji, jednym z rozwiązań będzie przeniesienie się do kraju, w którym nie obowiązują przepisy CFC, wobec czego użyteczność ewentualnie przekazanych informacji o rachunkach jest jeszcze bardziej ograniczona niż w Polsce – np. na Cypr.
Malta
Rezydencja podatkowa Malty
Maltański system prawny umożliwia cudzoziemcom uzyskanie jednego z czterech rodzajów rezydencji podatkowych (temporary residence, ordinary residence, long-term residence i permanent residence). Wśród nich najkorzystniejszym rozwiązaniem jest ordinary residence, czyli tzw. rezydencja zwykła. W ramach tzw. rezydencji zwykłej zagwarantowanych jest kilka niezwykle efektywnych przywilejów w dziedzinie opodatkowania majątku.
W celu uzyskania statusu ordinary resident, czyli tzw. zwykłego rezydenta podatkowego, należy spełnić kilka warunków i są to: zamiar przebywania powyżej 183 dni w roku na Malcie, wykazanie finansowej samodzielności (minimalny tygodniowy dochód rezydenta niepozostającego w związku małżeńskim ma wynosić 92,32 €), posiadanie adresu maltańskiego. Oznacza to, że do celów rezydencji podatkowej należy posiadać na własność lub wynajmować nieruchomość. W przypadku wynajmu nieruchomości, roczny wynajem powinien wynosić min. 9 600 €. Rezydencja podatkowa zwykła jest odnawiana co pięć lat. Jest to zwykle formalność i pozbawienie rezydencji może nastąpić tylko w przypadku złamania zasad rezydencji. Rozliczanie podatku w pierwszym roku podatkowym następuje w czerwcu roku następującego po roku, w którym otrzymano rezydencję zwykłą. Za kolejne lata rezydenci są zobowiązani do wpłaty przewidywanych zaliczek na podatek, w miesiącach kwietniu, sierpniu oraz grudniu kolejnego roku, których podstawą jest dochód osiągnięty za rok poprzedni.
Monako
Rezydencja podatkowa Monako
Dla zamożnych osób fizycznych i korporacji Monako to przede wszystkim korzyści związane z odpowiednio ukształtowanym systemem podatkowym, które swoją skalą przyćmiewają wszelkie walory turystyczne tego księstwa.
St. Kitts and Nevis