Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania to dwustronne porozumienia międzynarodowe, których głównym celem jest wyeliminowanie międzynarodowego podwójnego opodatkowania.
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania służą do ustalenia norm prawnych, które zapobiegają sytuacji, w której ten sam podatnik jest obciążony porównywalnymi podatkami w dwóch państwach z tego samego tytułu i za ten sam okres. Umowy te mają na celu ochronę podatników prowadzących działalność za granicą przed ponoszeniem większych obciążeń podatkowych niż podmioty działające tylko w jednym kraju. Rozwój tych umów jest wspierany przez prace Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), która opracowała Modelową Konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – publikacje Kancelarii Skarbiec
Robert Nogacki: Dochody z nieruchomości w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania
2019-11-25: Działalność gospodarcza prowadzona za granicą lub choćby posiadanie tam majątku często jest źródłem wielu niejasności podatkowych. Wówczas konieczne jest analizowanie zasad opodatkowania w dwóch państwach. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między państwami zasadniczo rozstrzygają, w którym państwie wystąpi obowiązek podatkowy, a w razie możliwości opodatkowania tego samego dochodu w dwóch państwach przewidują określone zasady odliczeń. W praktyce rodzi to jednak wiele problemów. Jeden z nich dotyczy dochodów z nieruchomości, w tym dochodów z ich zbycia.
Zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania majątek nieruchomy definiuje się według zasad przewidzianych w państwie jego położenia. Tym samym stwierdzenie, co jest majątkiem nieruchomym położonym w Polsce na gruncie umów, będzie uzależnione od definicji z polskiego kodeksu cywilnego. Niezależnie od tego, regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w większości wskazują szczególne składniki majątku, które składają się na nieruchomość. Wśród nich znajduje się m.in. żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych (zgodnie z umową polsko-niemiecką). Jednocześnie umowy wskazują, że niektóre kategorie majątku, niezależnie od definicji nieruchomości w danym państwie, nie są majątkiem nieruchomym w rozumieniu ustawy.
Robert Nogacki: Regulacje dotyczące zakładu w zawartych przez Polskę umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania
2020-01-23: Prowadzenie biznesu za granicą może przyczynić się do powstania tzw. zagranicznego zakładu podatkowego opodatkowanego na zasadach właściwych dla tego państwa. Przed rozpoczęciem działalności w innym państwie przedsiębiorcy powinni dowiedzieć się, jakie formy prowadzenia działalności skutkują powstaniem zakładu podatkowego za granicą oraz w jaki sposób prawidłowo dokonywać rozliczeń podatkowych w Polsce i w państwie prowadzenia zakładu.
Robert Nogacki: Państwa UE wyjaśnią między sobą spory prowadzące do podwójnego opodatkowania
2019-11-27: Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w wielu przypadkach okazują się niewiele znaczące, zwłaszcza jeżeli między państwami dochodzi do sporu o to, które z nich powinno opodatkować dany dochód i jak ustalić jego wysokość. Mechanizmy pozwalające na rozwiązywanie takich sposób w praktyce mają niewielkie znaczenie, a tym samym brak porozumienia między państwami dotyka jedynie podatników. Problem ten dostrzegła w ostatnim czasie Unia Europejska, przyjmując dyrektywę zobowiązującą państwa członkowskie do przyjęcia przepisów zmuszających państwa do rozstrzygania takich sporów miedzy sobą. I o ile nowe regulacje wydają się krokiem w dobrym kierunku, o tyle już wątpliwa może okazać się ich rzeczywista użyteczność.
Robert Nogacki: Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania w kontekście polskich firm
2017-06-02: Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania to akty prawne zawierane między dwoma państwami. Ich treść stanowią regulacje ułatwiające ustalenie właściwiej rezydencji podatkowej. Umowy uprawniają państwo, które jest źródłem dochodów nierezydenta, do opodatkowania tylko ściśle wskazanych kategorii dochodu. Wskazują również stawki, według których dochody mogą zostać opodatkowane.
W przypadku polskich przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność gospodarczą za granicą, to właśnie postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pozwalają określić właściwe miejsce opodatkowania. Wprawdzie tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy obejmuje całość dochodów osoby zamieszkałej w Polsce, jednak art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że przepisy dotyczące nieograniczonego obowiązku opodatkowania „stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska”.