Pomoc komornika w poszukiwaniu majątku

Oznacza to, iż komornik nie podejmie egzekucji ze składników majątku dłużnika, które nie zostały wskazane we wspomnianym wniosku. W przypadku gdy wierzyciel nie dysponuję informacjami o majątku dłużnika, stosownie do art. 797[1] kpc może on zlecić komornikowi poszukiwanie majątku za wynagrodzeniem.

Komornik dysponuje w tym zakresie odpowiednimi uprawnieniami. Obowiązkiem określonych instytucji w tym urzędów skarbowych i ZUS jest udzielanie informacji na zapytania kierowane przez komorników prowadzących postępowanie egzekucyjne.

Zgodnie z art. 53a ustawy o komornikach sądowych i egzekucji wysokość opłaty za zlecenie poszukiwania majątku dłużnika wynosi:

1. na wstępie – 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego pobierana niezależnie od wyniku poszukiwania. Nieuiszczenie jej skutkuje zwrotem wniosku zawierającego zlecenie;
2. w przypadku odnalezienia majątku 5% wartości szacunkowej odnalezionego przez komornika majątku dłużnika, nie więcej jednak niż 100% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Opłata ta ulega zmniejszeniu o opłatę pobraną przez komornika od zlecenia na wstępie.

Po ustaleniu możliwości poszukiwania przez komornika majątku warto określić jakie świadczenia mogą być zajęte przez komornika. Egzekucja komornicza może być prowadzona z nieruchomości, ruchomości (np. samochodów), wynagrodzenia za pracę, z rachunków bankowych, z wierzytelności (wynagrodzenie z tytułu umowy o dzieło) oraz z innych praw majątkowych (np. udziały w spółce).

Ustawodawca przewidział ograniczenia w egzekucji, m.in. w przepisach kpc, kodeksu pracy oraz innych ustawach. W związku z tym, iż komornicy często zajmują wynagrodzenie za pracę i środki zdeponowane na rachunku bankowym, warto przedstawić ograniczenia w egzekucji ze wspomnianych składników majątkowych.

Komornik może (z ograniczeniami) zająć wynagrodzenie za pracę. Potrącenia mogą być dokonywane w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych – do wysokości 3/5 wynagrodzenia. W przypadku egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych – do wysokości połowy wynagrodzenia.

Dodatkowo przepisy kodeksu pracy określają kwoty wolne od potrąceń. Zgodnie z art. 87[1] § 1 kodeksu pracy wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:

1. minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
2. 75 % wynagrodzenia obliczonego jak w pkt a) – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi;
3. 90% wynagrodzenia obliczonego jak w pkt a) – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108 kodeksu pracy.

Egzekucja ze środków zdeponowanych na rachunkach bankowych doznaje ograniczeń określonych w prawie bankowym. Zgodnie z art. 54 prawa bankowego środki pieniężne znajdujące się na rachunkach oszczędnościowych, rachunkach oszczędnościowo-rozliczeniowych oraz na rachunkach terminowych lokat oszczędnościowych jednej osoby, niezależnie od liczby zawartych umów, są wolne od zajęcia do wysokości trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres bezpośrednio poprzedzający dzień wystawienia tytułu wykonawczego.

Jednakże ograniczenie te nie ma zastosowana do alimentów, gdyż zgodnie z art. 1083 § 2 kpc wierzytelności z rachunku bankowego podlegają egzekucji na zaspokojenie alimentów w pełnej wysokości. W przypadku egzekucji komorniczej zalecane jest skonsultowanie się z prawnikiem.

Źródło: Portal eGospodarka.pl

Kancelaria Prawna Skarbiec

Autor: prawnik Marek Maliński