Obniżenie CIT do 9% – dla jakich podmiotów, kiedy można zastosować

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ustawy o CIT w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 € przeliczonej według średniego kursu € ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł stawka podatku wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych.

Stawka w kwocie 9% zastąpiła dotychczas obowiązującą stawkę 15%. Z preferencji skorzystają jednak tylko ci podatnicy, którzy posiadają status małego podatnika (ustalany w oparciu o przychody z poprzedniego roku podatkowego), chyba że jest to ich pierwszy rok podatkowy.

Wyżej wskazany próg kwotowy dotyczy zarówno podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą w danym roku, jak i kontynuującego działalność, który posiada status małego podatnika.

W tym miejscu mamy zatem do czynienia z pierwszym ograniczeniem – wcześniej do skorzystania ze stawki 15% wystarczyło spełnienie kryterium osiągania przychodów za poprzedni rok podatkowy nieprzekraczających równowartości 1 200 000 mln € brutto.

Do opodatkowania stawką 9% konieczne jest nieprzekroczenie tego limitu nie tylko w poprzednim (w kwotach brutto), ale również w bieżącym roku podatkowym (w wartościach netto).

Podatnicy utworzeni na skutek działań wskazanych w art. 19 ust. 1a pkt. 1–5 ustawy o CIT nie będą mogli stosować 9% stawki podatku CIT także w roku podatkowym, rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r., tj. w ich drugim roku podatkowym, nawet gdyby posiadali w tymże roku status małego podatnika.

Powyższe odnosi się do podatników, którzy zostali utworzeni:

• w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę albo
• w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną;
• w celu następczego przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa o wartości powyżej
  10 000 €;
• z wkładów niepieniężnych z majątku uzyskanego w wyniku likwidacji;
• w celu przeniesienia na poczet kapitału uprzednio prowadzonego przedsiębiorstwa, zorganizowanej część przedsiębiorstwa albo składników majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 €.

Ponadto należy wskazać, że nowelizacja wprowadziła również przepisy dotyczące podatników, którzy „pozostają” po restrukturyzacji, zgodnie z którymi stawki obniżonej nie stosuje się do:

• spółki dzielonej;
• podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
  • uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 €,
  • składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników.

W obu wyżej opisanych przypadkach stosowanie przez tych podatników niższej stawki podatku CIT (nowych regulacji) będzie możliwe dopiero przy spełnieniu warunku bycia „małym podatnikiem”, począwszy od ich trzeciego roku podatkowego.

Kolejnym bardzo istotnym ograniczeniem jest brak możliwości zastosowania obniżonej 9% stawki podatku do przychodów z zysków kapitałowych. Przykładowo, dywidendy opodatkowane będą stawką w wysokości 19%, niezależnie od tego, czy podatnik spełnia kryteria do skorzystania z niższej stawki.

Z punktu widzenia podatników jest to negatywna zmiana w porównaniu do przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2018 r., ponieważ wtedy każdy niezależnie od źródła przychodów mógł skorzystać z obniżonej stawki.

Obecnie stawka 15% została usunięta i teoretycznie może zdarzyć się sytuacja, że podatnik, pomimo iż jego przychody za rok poprzedni nie przekroczyły równowartości 1 200 000 mln €, będzie zobowiązany do opodatkowania dochodów z zysków kapitałowych wg 19% stawki.

Kolejne ograniczenie w stosowaniu obniżonej 9% stawki podatku zawiera art. 12 nowelizacji. Przepis ten wprowadza ograniczenie w stosowaniu regulacji w stosunku do podatników kontynuujących prowadzenie działalności po przeprowadzeniu wskazanych w tym przepisie działań restrukturyzacyjnych (podział, przeniesienie majątku), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszego przepisu (19 listopada 2018 r.) a przed dniem wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2019 r.). Podatnicy ci nie będą mieli prawa do zastosowania stawki 9% w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r.

Autor: Kancelaria Prawna Skarbiec