CIT obniżony do 9% – kto rzeczywiście na tym skorzysta?

Z drobnymi wyjątkami wskazanymi w art. 19 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Nowa zmiana dotyczy wprowadzenia 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych w odniesieniu do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 € przeliczonej według średniego kursu € ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 złotych.

W mediach często mówi się o tym, jak wiele zyskają przedsiębiorcy dzięki wprowadzeniu 9% stawki CIT. Rząd reklamuje zmiany przepisów ustawy o CIT jako swój ogromny sukces. Czy rzeczywiście korzyści są aż tak duże? Niewątpliwie 6% obniżka CIT – w porównaniu z dotychczasową 15% stawką podatku – ucieszyłaby niejednego przedsiębiorcę. Problem polega jednak na tym, że z nowej regulacji trudno będzie skorzystać.

Obecnie obowiązująca ustawa o CIT wskazuje szeroki katalog podmiotów, które nie będą mogły skorzystać z nowej preferencyjnej stawki. Wyłączenia te obejmują między innymi podatników, którzy zostali utworzeni w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, utworzeni przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość kwoty 10 000 €.

Nadto utworzone przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, a także przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, jego część albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej kwotę 10 000 €.

Dodatkowo wskazane wyłączenie dotyczy grup kapitałowych, a także spółek dzielonych, podatników, którzy wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej kwotę 10 000 € lub składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały tych innych likwidowanych podatników w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z utrudnieniami spotkają się zatem przedsiębiorcy, którzy uzyskują przychody z kapitałów pieniężnych w postaci chociażby sprzedaży wierzytelności lub papierów wartościowych. Od początku 2018 r. takie przychody rozlicza się bowiem odrębnie. Nowelizacja zakłada dla nich natomiast jednolitą, 19% stawkę CIT, niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z dużym, czy małym przedsiębiorcą, rozpoczynającym działalność, czy istniejącym już dość długo na rynku. Nowy CIT oznacza zatem więcej formalności po stronie podatników. Konieczne będzie odrębne uwzględnianie przychodów podlegających stawce 9% oraz stawce 19%.

Podatnicy, którzy nie podlegają wyłączeniu z art. 19 ust. 1a, 1b lub 1c ustawy o CIT, będą musieli natomiast spełnić liczne narzucone przez ustawodawcę wymogi. Dla przypomnienia, do końca grudnia 2018 r. obowiązywała standardowa stawka CIT na poziomie 19% oraz obniżona dla małych i nowych przedsiębiorców na poziomie 15%. Do tej pory było tak, że raz uzyskana korzyść w postaci obniżonej stawki CIT obowiązywała dla całego roku podatkowego.

Nowelizacja przepisów zakłada jednak, że podatnik może stracić swoje uprawnienie w trakcie roku podatkowego, w chwili, gdy przychody przedsiębiorstwa przekroczą pułap 1 200 000 €. Jeżeli dana spółka przekroczy ustalony limit w grudniu danego roku, będzie zmuszona do zapłaty znacznie wyższej zaliczki za ten miesiąc. Ta zaliczka z kolei będzie liczona od dochodu osiągniętego w całym roku podatkowym, według standardowej stawki 19%.

Kolejnym problemem jest wnoszenie aportu do spółki. Do tej pory taka operacja nie skutkowała utratą uprawnienia do korzystania z preferencyjnej 15% stawki CIT. Na mocy przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. kwestia ta uległa jednak zmianie. Teraz każdy aport w kwocie wyższej niż 10 000 € będzie wiązał się z koniecznością zapłaty standardowego 19% podatku. Co więcej, z ulgi nie skorzysta nawet firma, która wniosła ten aport.

Kancelaria Prawna Skarbiec