Jeśli przedsiębiorstwo prowadzi działalność również na terytorium innego państwa to możliwe, że spełnione zostały warunki zaistnienia zakładu podatkowego w tym drugim państwie. Z kolei celem wprowadzenia instytucji zakładu podatkowego jest opodatkowanie dochodu, który można przypisać temu zakładowi w państwie powstania tego zakładu, a nie w państwie siedziby samej spółki.
Zakład podatkowy powstaje z mocy prawa na skutek ziszczenia się przewidzianych prawem okoliczności faktycznych, z którymi ustawa lub umowa międzynarodowa wiąże taki skutek. Jest to jednak jedynie swoista fikcja prawna mająca swój byt jedynie na gruncie podatku dochodowego.
W powyższym zakresie wskazujemy przykładowo na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2017 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.48.2017.1.KP, w której organ interpretacyjny stwierdził, że: „zakład nie jest odrębnym od spółki macierzystej podmiotem, stanowi jedynie wyodrębnioną organizacyjnie i majątkowo część tej spółki”.
Podobne podejście w powyższym zakresie można również odnaleźć chociażby w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 12 października 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 547/22, w którym sąd stwierdził, iż zakład podatkowy: „uważany jest – na podstawie fikcji prawnej – za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa”.
Definicję zakładu możemy znaleźć w różnych źródłach prawa, np. w umowach międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Definicja taka znajduje się również w art. 4a pkt 11 CIT, w którym wskazano, że gdy mowa jest o zagranicznym zakładzie – oznacza to:
- stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
- plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
- osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje.
