Kwestie celno-podatkowe importu samochodów osobowych

Zgodnie z prawem wspólnotowym wprowadzenie samochodu na obszar celny Unii lub jego wyprowadzenie z tego obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzianych w przepisach prawa celnego. Przepisy prawa celnego w odróżnieniu od regulacji dotyczących podatków są regulowane wyłącznie przepisami prawa wspólnotowego.

Prawo wspólnotowe w sposób kompletny i szczegółowy reguluje procedurę dopuszczenia do obrotu importowanych pojazdów samochodowych. Sama procedura nie jest może skomplikowana, ale jest dosyć uciążliwa, tym bardziej że zgłoszenie celne dopuszczające importowany pojazd do swobodnego obrotu należy składać w formie elektronicznej za pomocą specjalistycznego oprogramowania. Jeżeli jednak zdecydujemy się na samodzielne dokonanie tych czynności, musimy pamiętać o kilku podstawowych zasadach.

Otóż zgłoszenie celne do procedury dopuszczenia do obrotu ma charakter deklaracji podatkowej, a więc za prawdziwość danych zawartych w takiej deklaracji odpowiada zgłaszający. W przypadku podania nieprawdziwych danych w zgłoszeniu celnym istnieje możliwość narażenia się na odpowiedzialność karną.

Poza tym podstawowe dane, które należy umieścić w zgłoszeniu celnym, dotyczą m.in. wskazania właściwego kodu taryfy celnej, do którego został zaklasyfikowany sprowadzony pojazd oraz kraju pochodzenia (ostatniej rejestracji) samochodu, jak również właściwego określenia wartości celnej wraz z określeniem należności celno-podatkowych w stosownej wysokości.

Samochody osobowe, zgodnie ze wspólnotową Taryfą Celną, klasyfikowane są pod pozycją 8703. Jednak wskazanie pozycji z Taryfy Celnej, do której są przypisane samochody osobowe, jest niewystarczające, gdyż dla prawidłowego zaklasyfikowania samochodu osobowego konieczne jest wskazanie pełnego kodu CN zawierającego precyzyjne dane w zakresie pojazdu, który stanowi przedmiot importu, oraz rodzaju napędu.

Właściwe zaklasyfikowanie samochodu do kodu Taryfy Celnej, oprócz funkcji statystycznej, ma również wpływ na wysokość należności celno-podatkowych należnych od sprowadzonego samochodu.

Wskazanie kraju pochodzenia, a w zasadzie ostatniej rejestracji pojazdu, ma z kolei wpływ na wysokość stawki celnej zastosowanej do obliczenia należności celnych w zgłoszeniu celnym. Stawka celna na pojazdy osobowe importowane z USA wynosi 10% ad valorem od wartości celnej importowanego pojazdu.

Kolejnym elementem, który obligatoryjnie należy wskazać w zgłoszeniu celnym, jest wartość celna importowanego pojazdu. Zgodnie z przepisami wspólnotowymi wartość celna to cena faktycznie zapłacona lub należna w rozumieniu przepisów celnych obejmująca wszystkie płatności, które zostały lub mają zostać dokonane, jako warunek sprzedaży przywożonych towarów przez kupującego na rzecz sprzedającego, w tym również na rzecz osób trzecich, z pewnymi wyłączeniami.

Do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej, w celu określenia właściwej kwoty wartości celnej, zgłaszający musi doliczyć wszystkie koszty związane z transportem samochodu do pierwszego portu na terytorium UE, jak i wszelkiego rodzaju prowizje związane z zakupem pojazdu, z wyłączeniem prowizji od zakupu, oraz koszty ewentualnego składowania pojazdu od momentu zakupu na terytorium USA do załadunku środka transportu.

Podstawowym dokumentem handlowym służącym do ustalenia wartości celnej jest faktura lub rachunek, w której określona jest wartość transakcyjna zakupionego pojazdu. Co istotne, wartość transakcyjna stanowi podstawę do określenia wartości celnej pojazdu, gdyż jest ona niejednokrotnie kwestionowana przez organy celne. Po ewentualnym zakwestionowaniu wykazanej w zgłoszeniu celnym wartości celnej sprowadzonego pojazdu wartość ta ustalana jest metodami zastępczymi przez właściwe organy.

Po wskazaniu kwoty wartości celnej w zgłoszeniu celnym importer musi określić należności celno-podatkowe ciążące na importowanym pojeździe. Przede wszystkim należy określić kwotę długu celnego, która jest iloczynem wartości celnej oraz procentowej stawki celnej.

Następnie w przypadku importu samochodów osobowych importer musi określić wysokość podatku akcyzowego należnego z tytułu importu pojazdu. Stawka podatku akcyzowego jest uzależniona od pojemności silnika i wynosi 3,1% wartości pojazdu w przypadku, jeśli auto ma silnik o pojemności do 2000 cm³ lub 18,6% wartości pojazdu w przypadku, jeśli auto ma silnik o pojemności powyżej 2000 cm³.

Podstawą określenia podatku akcyzowego jest suma wartości celnej pojazdu oraz kwoty długu celnego. Natomiast wysokość podatku jest iloczynem stawki podatku akcyzowego i podstawy jego określenia. Tak wyliczona kwota akcyzy winna zostać zadeklarowana przez importera w zgłoszeniu celnym.

Ostatnim elementem służącym do określenia należności celno-podatkowych jest wyliczenie należnego podatku VAT od sprowadzonego samochodu. Stawka tego podatku od importowanych pojazdów wynosi 23%. Podstawą do określenia podatku VAT jest suma wartości celnej pojazdu, długu celnego oraz podatku akcyzowego. Wysokość należnego podatku VAT stanowi iloczyn stawki podatku VAT oraz podstawy jego określenia.

Tak wyliczone należności importer jest zobowiązany uiścić przed dopuszczeniem importowanego pojazdu do swobodnego obrotu.

Przed podjęciem decyzji o imporcie każdy z potencjalnych posiadaczy samochodów zagranicznych powinien dokonać precyzyjnej oceny symulacji, czy nabycie takiego samochodu jest tańszą alternatywą na zakup samochodu oraz przy okazji, czy jest w stanie samodzielnie dokonać właściwych wyliczeń podatkowych na podstawie posiadanych dokumentów, gdyż może się okazać, że ulubiony samochód to nie tylko drogie opłaty za jego sprowadzenie, ale i ewentualny spór z organami celno-skarbowymi, w tym nawet organami ścigania.

Autor: Kancelaria Prawna Skarbiec