Dochód z nieujawnionych źródeł

Dochód z nieujawnionych źródeł w polskim prawie podatkowym to dochód, którego podatnik nie potrafi wyjaśnić ani udokumentować, czyli wykazać źródła jego pochodzenia. Zwykle dotyczy to sytuacji, gdy poziom życia podatnika, wydatki lub zgromadzone środki przewyższają dochody wykazane w deklaracjach podatkowych.

W przypadku stwierdzenia dochodu z nieujawnionych źródeł, organ podatkowy ma prawo nałożyć na podatnika podatek w wysokości 75% wartości tych dochodów, zgodnie z art. 25e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem tego przepisu jest przeciwdziałanie uchylaniu się od opodatkowania oraz walka z szarą strefą i praniem brudnych pieniędzy.

Dochód z nieujawnionych źródeł – publikacje Kancelarii Skarbiec związane

Dochód z nieujawnionych źródeł a dochód określony w drodze oszacowania

2020-10-19: Organy podatkowe dysponują narzędziami umożliwiającymi określenie prawidłowej kwoty zobowiązania podatkowego oraz rozliczenie podatku w przypadku, gdy podatnik robi pewne rzeczy w sposób nieprawidłowy albo nie do końca poprawny. W sytuacji, gdy podatnik dokonuje określenia podstawy opodatkowania w sposób nieprawidłowy, organ może dokonać oszacowania. W przypadku wątpliwości w zakresie źródeł finansowania wydatków organ podatkowy podejmuje czynności w zakresie określenia dochodu z nieujawnionych źródeł.