Sprawa WGI – zmowa milczenia czy rzeczywista niepamięć?

Dariusz Rosati podobnie jak prof. Witold Orłowski i Henryka Bochniarz zasiadał w radzie nadzorczej WGI TFI – spółki córki WGI Dom Maklerski, która faktycznie nigdy nie rozpoczęła swojej działalności. Były minister w swoich zeznaniach podkreślał, iż nie miał żadnego wpływu na działalność operacyjną pozostałych podmiotów z grupy WGI i nie posiadał żadnej wiedzy na temat ewentualnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu WGI S.A.

Rosati odniósł się do zeznań poszkodowanych osób, z których wynika, że m.in. jego osoba uwiarygadniała działania spółki WGI DM. Podkreślał, że nie miał świadomości, iż jego nazwisko wykorzystywane było w operacyjnej działalności spółek WGI S.A.

W piątek zeznania w sądzie złożyli również byli pracownicy działu inwestycji WGI S.A., które przesłuchiwane były przede wszystkim na okoliczność opisania struktury organizacyjnej byłego pracodawcy, a także kompetencji osób zajmujących w tej strukturze określone stanowiska.

Interesującą kwestią poruszaną przez pełnomocników pokrzywdzonych osób był fakt, kto konkretnie – w sposób techniczny i merytoryczny opracowywał comiesięczne raporty dla klientów WGI o wynikach (jak się później okazało w dużej mierze nieprawdziwych) prowadzonych przez tą spółkę inwestycji. Niestety, osoby przesłuchiwane w piątek, tak jak szereg poprzednich byłych pracowników WGI S.A, nie potrafiły określić, kto konkretnie zajmował się drukiem dokumentów.

A chodzi o jeden z podstawowych dokumentów dla działalności firmy inwestycyjnej, który w czasach świetności WGI drukowany był w ilości ok. 1500 sztuk miesięcznie na specjalnie zamawianym dla tych celów papierze. Jednak zarówno osoby z kierownictwa WGI S.A. jak i szeregowi pracownicy nie pamiętają choćby najprostszego faktu kto i gdzie drukował regularnie co miesiąc tak dużą ilość dokumentów, ani kto był odpowiedzialny za to, iż dokumenty docierały do klientów.

Zapewne w części tłumaczyć można powyższe zjawisko upływem czasu, ale zastanawiające jest, że czas tak bardzo nadszarpnął pamięć niemal wszystkich byłych pracowników WGI i to akurat co do jednej z najbardziej istotnych okoliczności całej sprawy. To właśnie w oparciu o te raporty klienci byli mamieni perspektywą znacznych zysków i to treść tych raportów powodowała, iż klienci WGI S.A. nie mieli orientacji co do rzeczywistego stanu swych środków.

Zdziwienie może budzić również fakt, iż pytania o przedmiotową okoliczność nie padały do świadków na etapie postępowania przygotowawczego, gdy zasłanianie się niepamięcią nie miałoby żadnego racjonalnego uzasadnienia. Powiększa to i tak już długą listę pytań do organów sprawiedliwości i nadzoru finansowego, na które to pytania nikt do tej pory nie udzielił odpowiedzi.

Mec. Robert Nogacki – pełnomocnik Instytutu Edukacji Konsumentów na Rynku Kapitałowym