Służbowe przejazdy taksówkami a podatek dochodowy

Jeden ze szpitali wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie skutków w podatku dochodowym w zakresie zwracania pracownikom kosztów służbowych przejazdów taksówkami.

Jak wskazał pracodawca przejazdy realizowane są przez pracowników na wyraźną potrzebę zakładu pracy o różnych porach dnia, czasem późną nocą, czy wczesnym rankiem. Bardzo często pracownicy transportują materiał do przeszczepu szpiku z dworca czy lotniska do siedziby firmy. Sporadycznie z taksówek w drodze na konferencje odbywające się na terenie województwa korzystają dyrektor szpitala lub jego zastępca.

Szpital stanął na stanowisku, że przejazdy taksówkami, podobnie jak przejazd samochodem prywatnym celem odbycia podróży służbowej z i do miejsca zamieszkania, są świadczeniami, które służą organizacji pracy, a których zabezpieczenie leży w interesie pracodawcy, dążącego do jak najbardziej efektywnej organizacji prowadzonej działalności gospodarczej. Pracownicy nie otrzymują żadnych korzyści w związku z przejazdem prywatnym samochodem, a jedynie zwrot kosztów przejazdu.

W wydanej w kwietniu 2021 r. interpretacji Dyrektor KIS stwierdził jednak, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w tym również świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak i wartość świadczeń częściowo lub całkowicie nieodpłatnych.

Organ uznał więc, że opisane przez szpital zwroty przejazdów taksówkami w ramach polecenia służbowego, bez względu na to, czy skracają czas przejazdu, czy też zwiększają jego bezpieczeństwo, stanowią dla pracownika przychód ze stosunku pracy.

Dyrektor KIS odniósł się również do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. o niepodleganiu opodatkowaniu świadczeń niepieniężnych (sygn. akt K 7/13). Stwierdził, że wyrok ten ma zastosowanie właśnie wyłącznie do świadczeń niepieniężnych, a za takie nie można uznać zwrotu kosztów przejazdu taksówkami, wobec czego również w opisanych przez pracodawcę sytuacjach zwrot kosztów stanowi podlegający opodatkowaniu przychód pracownika.

Z opodatkowania mogliby zostać zwolnieni ci pracownicy, którzy przemieszczają się taksówkami w podróży służbowej, ale w miejscowości docelowej, czyli innej niż miejscowość rozpoczęcia podróży i to tylko w związku z uzasadnioną potrzebą przewozu materiału do przeszczepu.

Szpital zaskarżył wydaną w takim kształcie interpretację organu podatkowego. Podniósł, że organ dokonał błędnej wykładni przepisu art. 12 ustawy o PIT, jak również nie zgodził się z Dyrektorem KIS jakoby w przedmiotowej sprawie nie miały zastosowania kryteria zawarte w przywołanym wyroku TK.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł co następuje: „… opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej kwoty zwrotu wydatków za służbowe przejazdy taksówkami, nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. i powinny być neutralne podatkowo, albowiem pracownik nie uzyskuje żadnej realnej korzyści majątkowej, a jedynie zwrot kosztów jakie poniósł opłacając przejazd taksówką” (wyrok z 21 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 971/21).

Sąd zwrócił uwagę, że dokonywany w opisanych przez pracodawcę okolicznościach zwrot nie stanowi korzyści majątkowej dla pracownika, a wyłącznie rekompensatę poniesionych wydatków, których ten nie poniósłby, gdyby nie konieczność realizacji obowiązków pracowniczych na rzecz i w interesie pracodawcy. Zwracane pracownikowi środki nie zwiększają jego majątku, zatem nie powinny być dla niego opodatkowane podatkiem dochodowym.

WSA odniósł się również do stanowiska organu podatkowego, iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. nie znajduje w tej sprawie zastosowania. Wbrew twierdzeniom Dyrektora KIS orzekł, że dokonana przez TK wykładnia przepisów ustawy o PIT ma charakter uniwersalny, stąd znajduje zastosowanie zarówno w odniesieniu do uzyskiwanych przez pracownika świadczeń nieodpłatnych jak i odpłatnych.

Wydanie negatywnej interpretacji przez KIS nie musi być, i w wielu przypadkach nie jest rozstrzygające. Zasadniczą kwestią jest profesjonalne przygotowanie przekonującej argumentacji i osadzenie sprawy w realiach prawnych, tak by przed sądem móc wykazać swoje racje.

Autor: Kancelaria Prawna Skarbiec